article written by Naw Ohn Hla

ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၊ လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္(၁၉၉ဝ)ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ -
ေနာ္အုန္းလွ

http://1990-election.blogspot.com/2009/03/blog-post_9047.html

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ ၏ ေရြးေကာက္ပြဲ (၁ဝ)ႏွစ္ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္စာ။

က်မတို႕ႏိုင္ငံမွာ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ညီမွ်ျခင္းနဲ႕ တရားမွ်တျခင္းကိုတမ္းတရသည္မွာ က်မ သိတတ္သည့္အရြယ္မွစၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အခုအခ်ိန္ထိ တႀကိမ္တခါမွ ခံစားရဖူးျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ လူ႕အခြင့္အေရး ဆိုတာ ဘာလဲ။ ဘယ္လိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြလဲ။ ဘယ္လို ရပိုင္ခြင့္ေတြရွိသလဲ။ ဘယ္လိုအကာအကြယ္ေပးသလဲဆိုတာ စာအုပ္ေတြထဲမွာသာ ဖတ္ဖူးခဲ့ရၿပီး လက္ေတြ႕က်က် ဘာတခုမွ ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ က်မဟာ ေတာသူေတာင္သား ေတာင္သူလယ္သမား ကရင္မိသားစုကေမြးဖြားၿပီး က်မတို႕ငယ္စဥ္ကာလကစၿပီး (၁၉၈၈)ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးအထိ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ ေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့လို႕ တပါတီစနစ္ရဲ႕ ဒုကၡ ေပးမႈမ်ိဳးစံုကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားခဲ့ရပါတယ္။

လယ္ယာလုပ္ကိုင္ရာမွာ ကြ်ဲ၊ ႏြားေတြနဲ့အတူ ရြံ႕ေတာ ႏံုးေတာထဲမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္း၊ ရုန္းကန္ၿပီးစိုက္ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ က်မတို႕ လယ္သမားေတြဟာ စပါးေပၚခ်ိန္ကိုေရာက္တာနဲ႕ ပါတီေကာင္စီေတြနဲ႕ သူ တို႕ရဲ႕အဝယ္ေတာ္ေတြရဲ႕ မတရားမႈဒဏ္ကို ခံၾကရပါတယ္။ ပုတ္လွန္၊ ေတာင္းလွန္ၿပီး ဝမ္းစာ စပါးက အစ မက်န္ေအာင္ သိမ္းယူခဲ့ၾကလို႕ က်မတို႕ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ က်ီးလန္႕စာစား သံုးစြဲရတဲ့ အထိျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီလိုခံစားခဲ့ၾကရတာဟာ ႏွစ္စဥ္ၾကံဳေတြ႕ခံစားခဲ့ရတာပါ။ က်မတို႕ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို အကာအကြယ္ေပးတဲ့သူလည္းမရွိ၊ အဖြဲ႔အစည္းလည္းမရွိ၊ ဥပေဒဆိုတာလည္း သူ တို႕ရဲ့လက္ဝယ္မွာသာရွိလို႕ က်မတို႕ဟာ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေခၚရင္သြား၊ ခံမေျပာနဲ႕ဘဝကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း က်မတို႕ဟာ ကရင္တိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ က်မတို႕ ကရင္ လူမ်ိဳးအမ်ားစုဟာ ေက်းလက္ေတာရြာေတြ၊ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာအေနမ်ားၾကၿပီး လယ္ယာအ လုပ္ကိုသာ အဓိကထားလုပ္ကိုင္ၾကလို႕ က်မတို႕လူမ်ိဳးစုဟာ ဒုကၡအမ်ားဆုံးကို ခံၾကရတဲ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ ျပည္ေထာင္စုေန႕လို ေန႕မ်ိဳးေတြနဲ႕ တျခားအခမ္းအနားေတြမွာ ကရင္လူမ်ိုးေတြရဲ႕ဝတ္စံုေတြဝတ္ၿပီး လူမ်ိဳးစုေတြကို အေလးထားေၾကာင္း ျပသခဲ့ၾကေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ က်မတို႕ဟာ အႏွိမ္ခံ၊ အဖိႏွိပ္ခံေတြပဲျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

(၁၉၈၈)ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးနဲ႕ က်မတို႕ေတြ႕ၾကံဳၾကရတဲ့အခါမွာ က်မဟာ အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ ခံစားမႈမ်ား၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားနဲ႕ အားၾကိဳးမာန္တက္ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႕ဟာ ေန႔စဥ္မျပတ္ ေနပူမေရွာင္၊ မိုးရြာမေရွာင္ တပါတီအစိုးရ ဖ်က္သိမ္းေပးေရး၊ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီရရွိေရးကို ေၾကြးေၾကာ္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။ တပါတီစနစ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ပါတီစံုဒီမိုကေရစီရမွ က်မတို႕ ေတာင္သူ လယ္သမားေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ကိုင္စားရမယ္ဆိုတာကို ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႕လိုပဲ တႏိုင္ငံလံုးမွာလည္း ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးဟာ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ သူတို႕ ေတြရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖၚၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာဟာ က်မတသက္မေမ့ႏိုင္တဲ့ ျမင္ကြင္းတရပ္ပါ။ က်မတို႕အားလံုးဟာ က်မတို႕ကိုမတရားဖိႏွိပ္ေနတဲ့ အစိုးရျပဳတ္က်ၿပီး က်မတို႕ရဲ႕အခြင့္အေရးေတြကို အျပည့္အဝ အကာအကြယ္ေပးမယ့္ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ ဒီမိုကေရစီရရွိဖို႕ကို ေမွ်ာ္လင့္ႀကီးစြာနဲ႕ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵအစစ္အမွန္ကိုေဖၚထုတ္ျပသခဲ့တဲ့ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို မင္းမဲ့စရိုက္ ဆူပူအံုၾကြမႈလို႕ ေျပာတဲ့သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီကိုလိုလားေတာင့္တေနတဲ့ ျပည္သူေတြ ကို ေစာ္ကားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာ ေက်ာင္းသားမ်ားကစခဲ့တာျဖစ္္ေပမယ့္ က်မတို႕ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြ ရဲ႕ရင္ထဲက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ့ရတဲ့အဖိႏွိပ္ခံရမႈေတြ၊ မေက်နပ္မႈေတြနဲ႕ လြတ္လပ္မႈကိုလိုခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တပါတီအစိုးရဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈ ေတြကို လိုက္ေလ်ာျခင္းမရွိပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ျပည္သူေတြကို လက္နက္အားကိုးၿပီး ရက္စက္စြာ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကလို႕ ဝမ္းနည္းစရာ ေၾကကြဲစရာ နဲ႕ေသြးညွီနံ႕မ်ားလႊမ္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ သူတို႕ေတြ ဘယ္လိုပဲ သတ္ျဖတ္သတ္ျဖတ္ က်မတို႕ျပည္သူေတြဟာ သတၱိရွိရွိနဲ႕ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကလို႕ သမတ(၃)ဦးဆက္တိုက္ေျပာင္းခဲ့ရပါတယ္။ ပါတီစံုကို ေပးမယ္လို႕ ေၾကညာခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလို တႏိုင္ငံလံုး ေက်းရြာေလးေတြကေန ျမိဳ႕ႀကီးေတြအထိ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သမိုင္းဝင္ေတာ္လွန္မႈႀကီးတခုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္ကိုသံုးၿပီး (၁၉၈၈)ခုႏွစ္ စက္တဘၤာ လ(၁၈)ရက္ေန႕မွာ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးကို လက္တက္နဲ႕ျဖိဳခြင္းၿပီး အာဏာသိမ္းခဲ့ၾကလို႕ က်မတို႕ ျပည္သူေတြ ေနာက္ထပ္တဖန္ ေသြးေျမၾကခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

အာဏာသိမ္းခဲ့ၿပီး မၾကာမီမွာပဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြထူေထာင္ခြင့္ေပးလို႕ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဖြဲ႕စည္းတာကိုလည္း ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ က်မလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ထဲကို အဖြဲ႕ဝင္တဦးအျဖစ္ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဝင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းအခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ က်မတို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီး၊ ျပည္သူေတြ ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေခတ္ အဆက္ဆက္ တပ္မေတာ္သားေတြ ေလးစားၾကည္ၫိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးတင္ဦးတို႕ကို ခ်စ္ခင္ ေလးစားယံုၾကည္ တာကတေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕မူဝါဒမ်ားကို ႏွစ္သက္တာက တေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို အေကာင္အထည္ေဖၚ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မယ္လို႕ယံုၾကည္တာကတေၾကာင္းနဲ႕ ယေန႕လက္ရွိကာလမွာ ဒီမိုကေရစီကုိရယူေပးႏိုင္မယ့္ အဖြဲ႕အစည္းဟာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပဲလို႕ ယံုၾကည္တဲ့အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ က်မဟာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

က်မဟာအဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ဝင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွထုတ္ျပန္တဲ့ ေၾကညာခ်က္ေတြ ျဖန္႕ေဝၿပီး စည္းရံုးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို က်မေနထိုင္ရာေဒသပတ္ဝန္းက်င္မွာ တတ္ႏိုင္သ၍လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ရပ္/ေက်းညီလာခံမ်ား ျပဳလုပ္လာတဲ့အခါမွာ က်မက ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္၊ လွည္းငုတ္ ေခ်ာင္းအုပ္စုရပ္/ေက်း အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။ က်မ ရပ္/ေက်း အတြင္းေရးမႉးျဖစ္လာတဲ့အခါ ျမိဳ႕နယ္က ေခၚယူတဲ့ အစည္းအေဝးေတြကို တက္ရပါတယ္။ အစည္းအေဝးတက္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ အခါမွာ က်မတို႕ရပ္/ေက်းအဖြဲ႕ကိုျပန္လည္ရွင္းျပရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးပတ္ဝန္းက်င္က ျပည္သူေတြ သိရွိနားလည္ေအာင္လည္း က်မတတ္ႏိုင္သမွ်ရွင္းလင္းျပပါတယ္။

အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကေပးအပ္တဲ့တာဝန္ေတြကို ေဆာင္ရြက္ေနရင္းနဲ႕ (၁၉၈၉)ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႕ အခမ္းအနားသို႕ တက္ေရာက္ရန္ က်မနဲ႕ျမိဳ႕နယ္က အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္ေတြ လာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႕ဟာ ေရႊဂံုတိုင္လမ္းမႀကီး ေဘးႏွစ္ဘက္မွာ သံဃာေတြနဲ႕ ျပည္သူအမ်ားေရာက္ရွိေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်မတို႕စီးလာတဲ့ကားရဲ႕ ေရွ ့ဆယ္ကိုက္ေလာက္မွာ အာဏာပိုင္ေတြက ျပည္သူေတြကို တုတ္ေတြနဲ႕ရိုက္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကားက ဆက္သြားလို႕မရေတာ့တာေၾကာင့္ ကားေပၚမွ ဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရိုက္ႏွက္သူမ်ား က်မတို႕နဲ႕နီးလာတာနဲ႕ လမ္းၾကားထဲကိုေျပးဝင္ၿပီး အိမ္ေတြကို အကူအညီ ေတာင္းၿပီး ေခတၱဝင္ေနရပါတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက်မတို႕ကို ေနာက္ဖက္လမ္းက ျပန္ပို႕လို႕လမ္းမၾကီးေပၚေရာက္လာရာ ေနာက္တေခါက္ ျပန္လာေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္မေရာက္ခင္မွာ တခ်ိဳ႕က ပန္းေခြေတြကိုင္ထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုစုရံုးေနတာကို အာဏာပိုင္ေတြက တုတ္မ်ားနဲ႕ရိုက္ႏွက္ၾကပါတယ္။ က်မတို႕လည္း သူတို႕ရိုက္ႏွက္တာကို ေရွာင္လိုက္၊ ျပန္လာလိုက္နဲ႕ ညေနအထိကို ေရာက္ ရွိသြားၿပီး ညေနေစာင္းေတာ့မွ က်မတို႕ဟာ ေမွာ္ဘီျမိဳ႕ကိုျပန္ခဲ့ပါတယ္။

တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းရင္း အသက္စြန္႕သြားတဲ့ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို အေလးအျမတ္ ထားၿပီး ဂါရဝျပဳ လြမ္းသူ႕ပန္းေခြခ်ဖို႕ရန္လာတဲ့ ျပည္သူေတြကို တုတ္နဲ႕ရိုက္ တာ၊ ဖမ္းဆီးတာေတြဟာ အင္မတန္မွ အက်ည္းတန္အရုပ္ဆိုးတဲ့ အလုပ္တခုပါပဲ။ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ ေနတဲ့အစိုးရအေနနဲ႕ ဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြဟာ အာဇာနည္ႀကီးေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကို သိပါရဲ႕လား။ တန္ဖိုး ထားပါရဲ႕လားလို႕ ေမးခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တေန႕မွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ဥကၠ႒ဦးတင္ဦးတို႕ကို ဖမ္းဆီးလိုက္တယ္ ဆိုတာကိုၾကားသိရပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ တိုင္းအဖြဲ႕ဝင္ေတြ၊ ျမိဳ႕နယ္အဖြဲ႕ဝင္ေတြ ကိုလည္း ဖမ္းဆီးလိုက္တယ္ ဆိုတာကိုလည္းသိရပါတယ္။ က်မတို႕ ေမွာ္ဘီိျမိဳ႕နယ္မွာလည္း ျမိဳ႕နယ္ အဖြဲ႕ဝင္(၈)ေယာက္ အဖမ္းခံၾကရပါတယ္။ က်မတို႕လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုဖမ္းဆီးတဲ့အတြက္ အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ဖမ္းဆီးတဲ့ စစ္အစိုးရကိုလည္း ေဒါသထြက္ၾကရပါတယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း က်မတို႕လိုပဲ မေက်နပ္တာေတြ၊ ဝမ္းနည္းတာေတြနဲ႕ကို ခံစားရၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အခုလိုဖမ္းဆီးတာဟာ က်မတို႕ႏိုင္ငံ ဒီမုိကေရစီရရွိေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ လုပ္တယ္လို႕ က်မတို႕ ျမင္မိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူ႕ကြ်န္ ဘဝကေန က်မတို႕ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့သလို သမီးျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အာဏာရွင္စနစ္ကေန၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုေျပာင္းလည္းေအာင္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြရရွိေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနတဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာရွင္းျပလိုတာကေတာ့ က်မအပါအဝင္ ျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တာဟာ အဓိကျဖစ္ေပမယ့္ က်မတို႕လိုခ်င္တဲ့ဒီမိုကေရစီကို အရယူေပးမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ရွိဖို႕ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို က်မတို႕အားလံုး နားလည္သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီေခါင္းေဆာင္ဟာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပဲလို႕ က်မတို႕အားလံုးက ခံယူၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ တသေဝမတိမ္းလိုက္ပါေဆာင္ရြက္ဖို႕လည္း ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အထိန္းသိမ္းခံေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ က်မဟာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကို အားသြန္ခြန္စိုုက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမိဳ႕နယ္ စည္းရံုးေရးအဖြဲ႕ဝင္မ်ားနဲ႕လည္း ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

(၁၉၉ဝ)ျပည့္ႏွစ္ ေမလ(၂၇)ရက္ေန႕မွာ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးမယ္လို႕ေၾကညာတဲ့အခါမွာ က်မတို႕ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရရွိေရးဖက္ ဦးတည္ၾကပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးေပမယ့္ တရားမွ်တမႈရွိပါ့မလားဆိုတာ သံသယေတြ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ က်မတို႕ဟာ လြတ္လပ္စြာနဲ႕ စည္းရံုးေျပာဆိုလို႕လည္းမရ၊ ျပဳိင္ဖက္ပါတီနဲ႕ က်မတို႕အေပၚထားရွိတဲ့ သေဘာထားေတြကလည္း မညီမွ်ေတာ့ က်မတို႕ဟာ တရားမွ်တၿပီး လြတ္လပ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲလို႕ေမးရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ေရးကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႕ ေအာင္ႏိုင္ေရးအဖြဲ႕ေတြဖြဲ႕ၾကပါတယ္။ ျမိဳ႕နယ္ စည္းရံုးေရး အဖြဲ႕က ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း စီစစ္ေရးအဖြဲ႕ေတြဖြဲ႕ၿပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကိုေရြးခ်ယ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခုကေတာ့ က်မတို႕ ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္မွာ မဲဆႏၵနယ္ေျမ(၂)ခုရွိပါတယ္။ မဲဆႏၵနယ္ေျမ(၁)အတြက္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့သူက ေဒါက္တာမ်ိဳးဝင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုကာလက ျမိဳ႕နယ္မွာ ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ျပဳခဲ့တဲ့ ဦးစိုးကို ဖမ္းဆီးထားရာကေန ျပန္လႊတ္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဦးစိုး လြတ္လာေတာ့ ျမိဳ႕နယ္က လူအမ်ားစုကေနၿပီး ဦိးစိုးကိုသာ ေရြးခ်ယ္ဖို႕ဆႏၵေတြေပးၾကျပန္တယ္။ ဦးစိုးဟာ အေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ဦးစီးဦးရြက္ျပဳခဲ့တဲ့အျပင္ ဖမ္းဆီး အထိန္းသိမ္းခံရၿပီး အနစ္နာခံရသူ တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာမ်ိဳးဝင္းဟာ သေဘာထားႀကီးစြာနဲ႕ ေနာက္ဆုတ္ေပးလိုက္ၿပီး ျမိဳ႕နယ္ေအာင္ႏိုင္ေရးေကာ္မတီမွာ ဒု-ဥကၠ႒တာဝန္နဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အႏိုင္ရရွိေရးကိုေဆာင္ရြက္ပါတယ္။ ေဒါက္တာမ်ိဳးဝင္းရဲ႕ သေဘာထားႀကီးမႈ၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ က်ရာ တာဝန္ကို မညည္းမညဴဘဲ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈ၊ ေနရာလိုခ်င္မႈမ်ားမရွိမႈကိုေတြ႕ရေတာ့ က်မတို႕ဟာ ေဒါက္တာမ်ိဳးဝင္းကို ေလးစားမိပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ေတာ့မွ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့လူေတြ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တာကိုလည္း သံသယမ်ားစြာျဖစ္ရပါတယ္။ ေရွ႕လူနဲ႕ေနာက္လူဆိုတဲ့ ျပႆနာေတြေပၚလာၿပီး ျမိဳ႕နယ္ စည္းရံုးေရးအဖြဲ႕အတြင္း သေဘာထားေတြ ကြဲႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႕ဟာ ဒီမိုကေရစီအေရးကိုသာ အဓိကထားတာမို႕ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးေတြနဲ႕ပဲ လုပ္လုပ္ က်မတို႔ရဲ႕ညီညြတ္မႉကိုျဖဳိခြဲလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။

က်မဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမဲဆြယ္စည္းရံုးေရးကာလမွာ ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ ႏိုင္ေရးေကာ္မတီမွာ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႕ဟာ မဲဆႏၵနယ္ေျမအတြင္းမွာရွိတဲ့ ျပည္သူေတြဆီကို ခေမာက္ကိုေဆာင္း၊ ကရင္အကႌ်ကိုဝတ္ၿပီး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ေအာင္ႏိုင္ေရးအဖြဲ႕ဝင္မ်ားနဲ႕အတူ စည္းရံုးေရးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႕အဖြဲ႕ကို ေရာက္တဲ့ေက်းရြာမွာရွိတဲ့ျပည္သူေတြက ဝမ္းပန္းတသာၾကိဳဆိုၾကပါတယ္။ သူတို႕မွာရွိတဲ့ အစားအေသာက္ ကေလးေတြနဲ႕ ဧည့္ခံေကြ်းေမြးၿပီး က်မတို႕တေတြကို ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းညီအကို ေမာင္ႏွစ္မမ်ားပမာ ရင္းႏွီးပ်ဴငွာစြာဆက္ဆံၾကပါတယ္။ က်မတို႕ရဲ႕ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ျမိဳ႕နယ္ ေအာင္ ႏိုင္ေရးအဖြဲ႕က တာဝန္ရွိသူမ်ားရဲ႕ ေဟာေျပာမႈေတြကိုလည္း စိတ္ပါဝင္စားစြာနဲ႕ နားေထာင္ၾကၿပီး သူတို႕ရဲ႕ ခံစားခဲ့ရတာေတြနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကို ေမးၾကေျပာၾကပါတယ္။ က်မတို႕ကလည္း ျပည္သူေတြ သေဘာေပါက္ေအာင္ ရွင္းျပၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်မတို႕ၾကံဳရတာကေတာ့ က်မတို႕ ေတာသူ ေတာင္သားေတြဟာ တပါတီစနစ္ေအာက္မွာႀကီးျပင္းခဲ့ၾကရလို႕ ဒီတပါတီစနစ္ဆိုးႀကီးေၾကာင့္ ခံစားခဲ့ရတာေတြကို ေျပာဆိုတာေတြကို ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ဆႏၵေတြမွာလည္း သူတို႕ကို မတရားလုပ္ခဲ့တဲ့စနစ္မ်ိဳး ျပန္မေပၚဖို႕ သူတို႕ကို ႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့သူေတြ ျပန္မအုပ္ခ်ဳပ္ေစဖို႕နဲ့ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖို႕ကို အဓိကထားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္တာကို ေတြ႕ၾကရပါတယ္။ က်မတို႕ကလည္း ေနာင္ျပည္သူေတြကိုႏွိပ္စက္တဲ့စနစ္မ်ိဳးမေပၚေအာင္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး ဆိုတာရွိမွျဖစ္မယ္။ ဒီလိုရရွိဖို႕အတြက္ အားလံုးက ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႕ ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္မွသာ ရမယ္ဆိုတာကို ရွင္းျပၾကပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ထုတ္ျပန္တဲ့မူေတြကို လည္းရွင္းျပၾကပါတယ္။

က်မတို႕ဟာတရြာဝင္တရြာထြက္ တျမိဳ႕နယ္လံုး ျမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္ေတြပါမက်န္ စည္းရံုးေရးခရီး သြားၾကပါတယ္။ က်မတို႕ကို ရြာသူရြာသားေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အဖြဲ႔၊ ခေမာက္အဖြဲ႕၊ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕လို႕ေခၚၾကပါတယ္။ က်မတို႕ စည္းရံုးေရး ဆင္းခဲ့စဥ္အတြင္းမွာ အေတြ႕အၾကံဳတခုကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္အိုမင္းလွတဲ့ ကရင္ ဘႀကီးတဦးက သူ႕ရဲ႕စိတ္မွာ ရွိတာေတြကို ေျပာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရရွိတဲ့အခါသူမရွိေတာ့လို႕ သူမခံစားရရင္လည္း ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးကိုေတာ့ တာဝန္ေက်ေအာင္ မဲထည့္ေပးရမယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးေတြဟာ တႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ ျပည္သူအမ်ားစုမွာရွိရင္ က်မတို႕ဒီမိုကေရစီကို မုခ်ရမွာပဲဆိုတာကို က်မ ေတြးမိပါတယ္။ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြကို ေလးစားမိပါတယ္။ က်မတို႕ေတြ စည္းရံုးေရးဆင္းတဲ့အခါမွာ တခ်ိဳ႕ေနရာေလးေတြမွာ ျပိဳင္ဖက္ပါတီဝင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရမ္းကား ေစာ္ကားတာကိုေတြ႕ၾကံဳရပါတယ္။ က်မတို႕က သည္းခံၾကပါတယ္။ ေရာက္ရာအရပ္တိုင္းမွာ အစည္းအေဝးျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး လူထုကို ေဟာေျပာ ၾကပါတယ္။ က်မတို႕ရဲ႕နယ္ေျမမွာ စစ္တပ္မ်ားရွိပါတယ္။ စည္းရံုးေရးဆင္းရတဲ့အခါမွာ တပ္မေတာ္သားမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ရတဲ့အခါရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ပါတီရဲ႕မူဝါဒေတြကိုေမးၾကပါတယ္။ က်မတို႕က သူတို႕ေမးတာကို နားလည္ေအာင္ရွင္းျပၾကပါတယ္။ သူတို႕ကလည္း လိုလိုလားလားနားေထာင္ၾကပါတယ္။ က်မတို႕ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမက်င္းပမီအခ်ိန္ကာလတခုလံုး ေအာင္ႏိုင္ေရးကိစၥကိုသာ တျမိဳ႕နယ္လံုးမွာ စည္းရံုးလႈပ္ ရွားၾကပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပတဲ့ (၁၉၉ဝ)ေမလ(၂၇)ရက္ကိုေရာက္လာပါၿပီ။ ျပည္သူေတြက မဲေပးဖို႕ မနက္ေစာေစာကတည္းက မဲရံုေရွ႕ကို ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ မဲရံုေရွ႕မွာလူေတြျပည့္ေနၾကပါတယ္။ မဲေပး ဖို႕တန္းစီတဲ့သူေတြ၊ မဲစားရင္းရွာတဲ့သူေတြ၊ မဲေပးၿပီး ျပန္ထြက္လာတဲ့သူေတြနဲ႕ အုံးအုံးၾကြက္ၾကြက္ပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ က်မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႕ အျခားယွဥ္ျပဳိင္ဖက္ပါတီေတြထက္သာတဲ့ အခ်က္ကေလး တခုကေတာ့ က်မတို႕ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ကတည္းက မဲစာရင္းေတြကူးထားၾကပါတယ္။ အဲဒီ မဲစာရင္းက မဲစာရင္းအမွတ္ေတြကိုလည္း မဲထည့္မည့္သူေတြကိုၾကိဳတင္ၿပီး တအိမ္တက္ဆင္း လိုက္လံ ေျပာထားၾကပါတယ္။ မဲေပးပံုမဲေပးနည္းစနစ္ကိုလည္း ရွင္းျပထားပါတယ္။ အဲဒီလို ရွင္းျပထားတာေၾကာင့္ မဲေပးတဲ့ေန႕မွာ မဲေပးမယ့္ျပည္သူေတြဟာ မဲရံုေရွ႕မွာ မဲစာရင္းအမွတ္လိုက္ရွာဖို႕ အခက္အခဲက အေတာ္ေလး ေျပလည္ၾကပါတယ္။ မမွတ္မိတဲ့လူေတြေလာက္သာ ထပ္ၿပီးရွာၾကရပါတယ္။ မဲေပးတဲ့အခါမွာလည္း အမွားအယြင္းနည္းေအာင္ မဲေပးႏိုင္တာကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ တေနကုန္ မဲေပးၾကပါတယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာမဲေပးဖို႕ဟာ သူတို႕အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သိေနၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အေဝးမွလာရလို႕ မဲရံုပိတ္မွေရာက္လာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဲရံုက မဲေပးမယ့္သူမရွိေတာ့ဘူးအထင္နဲ႕ (၄)နာရီမထိုးခင္ ပိတ္လိုက္လို႕ ေနာက္ထပ္ေရာက္လာတဲ့ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူေတြအတြက္ က်မတို႕က မဲရံုမႉးကို မဲေပးခြင့္ျပဳဖို႕ေျပာပါတယ္။ မဲရံုမႉးကလည္း မဲေပးခြင့္ ေပးပါတယ္။

ညေန(၄)နာရီထိုးတဲ့အခါ မဲေတြကိုေရတြက္ပါတယ္။ မဲေရတြက္တာကို လူအမ်ား လာၾကည့္ခြင့္ေပးထားပါတယ္။ မဲေတြကို ဇလံုႀကီးထဲကို သြန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ဇလံုထဲကမဲေတြကို တရြက္ျခင္း ၾကည့္ရႈ စစ္ေဆးၿပီး မဲေပးတဲ့ပါတီအလိုက္ ခေမာက္၊ စပါးႏွံ စသည္ အမည္မ်ားသံုး၍ ေအာ္ပါတယ္။ ေအာ္ၿပီး ခေမာက္ရတဲ့မဲပံုး၊ စပါးႏွံရတဲ့မဲပံုး- စသည္ျဖင့္ရရွိတဲ့မဲေတြ မဲပံုးအလိုက္ကို ထည့္ပါတယ္။ ပယ္မဲေတြလည္း ရွိပါတယ္။ မဲေတြခြဲလာကာ က်မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ခေမာက္မဲပံုးထဲမွာ မဲေတြျပည့္ေနၿပီး၊ ျပဳင္ဘက္ပါတီရဲ႕ မဲပံုးထဲမွာေတာ့ မဲရြက္နည္းနည္းေလးသာရွိပါတယ္။ က်မတို႕က မဲေတြမေရတြက္ခင္ ကတည္းက ႏိုင္ၿပီဆိုတာကို သိေနပါတယ္။ က်မတို႕က မဲျပားေတြ စစ္ေဆးတာကိုၾကည့္ၿပီး က်မတို႕ ခေမာက္မဲပံုး မဲရြက္ေတြျပည့္လာတာကို အလြန္ပဲဝမ္းသာေနပါတယ္။ မဲရြက္ေတြစစ္ေဆးၿပီးလို႕ ပါတီ အလိုက္ ရတဲ့မဲေတြကို ေရၾကပါတယ္။ က်မတို႕အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ က်မ တို႕ဟာ တျမိဳ႕နယ္လံုးရဲ႕ အႏိုင္အရံႈးကို မဲေပးတဲ့ညတြင္းပဲ သိရပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာမဲရံုေတြမွာ တာဝန္က်တဲ့ မဲရံုကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ေအာင္ႏိုင္ေရးရံုးကို စုရပ္ထားၿပီး ညတြင္းလာေရာက္ၾကလို႕ ရတဲ့မဲေတြကို ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က မဲဘယ္ေလာက္နဲ႕ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရရွိတာကို သိေနၾကပါတယ္။

မဲအႏိုင္ရရွိတဲ့အခါ က်မတို႕အလြန္ေပ်ာ္ၾကပါတယ္။ က်မဆိုရင္- က်မတို႕ ကရင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ ပိုလို႕ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ က်မတို႕ ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္မွာေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ကရင္လူမ်ိဳး အမ်ားအျပားပါပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ရြာေတြမွာဆိုရင္ ရြာလံုးကြ်တ္ ကရင္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ က်မတို႕ ကရင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီမိုကေရစီကို ေဖၚေဆာင္ေပးမယ့္ အဖြဲ႕အစည္းကို ေရြးခ်ယ္တာဟာ က်မတို႕ကရင္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ မွန္ကန္တဲ့စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ဒီမိုကေရစီကို ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္တယ္ဆိုတာကို ျပသလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႕ေပ်ာ္သလို၊ ပီတိေတြျဖစ္ရသလို၊ ျပည္သူေတြကလည္း အိမ္မွာစုၿပီး အႏိုင္ရတာကို ဝမ္းသာအားရနဲ႔အိမ္မွာစုၿပီး အႏိုင္ရတာကို ဝမ္းသာအားရနဲ႕ ေျပာတဲ့သူကေျပာ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ သြားတဲ့သူကသြား၊ စားတဲ့သူကစား၊ ေသာက္တဲ့သူက ေသာက္နဲ႕ အလြန္ေပ်ာ္ ေနၾကပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲလည္းအႏိုင္ရရွိခဲ့သြားေတာ့ မဲေပးခဲ့ၾကတဲ့ျပည္သူေတြက ဘယ္ေတာ့အာဏာ လႊဲမွာလဲ၊ ဘယ္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ ေခၚမွာလဲဆိုတာကို အေရးတခုလိုေမးၾကေျပာၾကတာကိုၾကားရေတြ႕ရ ျဖစ္လာပါတယ္။ စစ္အစိုးရကလည္း အာဏာလႊဲေပးတာလည္း မေတြ႕ရ၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚတာလည္း မေတြ႕ရပဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အဖမ္းခံရတာကို သိလာရပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလို႕ အခ်ိန္ကလည္းၾကာ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုလည္း ဖမ္းတာဆီးတာလုပ္လာေတာ့ ျပည္သူေတြက စိုးရိမ္စိတ္ေတြဝင္လာၾကပါတယ္။ က်မတို႕ကလည္း အာဏာပိုင္ လူႀကီးေတြက ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးရင္ အႏိုင္ရတဲ့ပါတီကို အာဏာလႊဲၿပီး စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္ေျပာထားတာဆိုေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးရင္ တကယ္ပဲအာဏာလႊဲေပးၿပီး ဘယ္ေန႕မ်ား စစ္တန္းလ်ား ျပန္မယ္ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရတာ အေမာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အာဏာလည္းမလႊဲ၊ စစ္တန္းလ်ားလည္းမျပန္ပဲ စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္ ေျပာတဲ့လူသာ အျငိမ္းစားရသြားတာကို ၾကားရေတာ့တာပဲ။ အစိုးရအဖြဲ႕လည္း နဝတကေန နအဖကို ေျပာင္းလဲ သြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲ အစိုးရေတြေျပာင္းေျပာင္း ေရြးေကာက္ပြဲမွာ က်မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အႏိုင္ရခဲ့တာကိုေတာ့ ေျပာင္းလို႕မရဘူးဆိုတာကို က်မယံုၾကည္မိပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ က်မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ကရင္တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္ေတြလည္း အႏိုင္ရရွိၾကပါတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္းနဲ႕ဧရာဝတီတိုင္းတို႕မွာ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ဟာ အမ်ိဳးသမီးပါ။ နန္းခင္ေထြးျမင့္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖားအံျမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္အမွတ္(၃)နယ္ေျမက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကရင္တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးတဦး ပါရွိေနလို႕ က်မတို႕ ကရင္လူမ်ိဳးေတြ အတြက္ေရာ၊ က်မတို႕ အမ်ိဳးသမီးထုႀကီးအတြက္ အလြန္ပဲ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ က်မတို႕ကရင္အမ်ိဳးသမီးေရးရာကိစၥေတြကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မယ္လို႕လည္း ယံုၾကည္မိပါတယ္။ နန္းခင္ေထြးျမင့္ဟာ အမ်ိဳးသမီးညီလာခံ အၾကိဳညိွႏႈိင္းပြဲမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ တဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ တက္ေရာက္ရပါတယ္။ အၾကိဳ ညိွႏႈိင္း ေဆြးေႏြးပြဲမွာ နန္းခင္ေထြးျမင့္ေဆြးေႏြးခဲ့တာေတြကိုလည္း ၾကားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နန္းခင္ေထြးျမင့္ဟာ ညီလာခံ အၾကိဳညိွႏႈိင္းပြဲကျပန္လာၿပီးတဲ့အခါမွာ ေငြစာရင္းနဲ႕ၿငိစြန္းတယ္ဆိုၿပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္တာကိုခံလိုက္ရပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕(၅ဝ)ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႕ အခမ္းအနားမွာ ေရာင္းခ်ဖို႕ ကရင္တိုင္းရင္းသားဝတ္စံုေတြကို ကားနဲ႔သယ္လာရာကေန အာဏာပိုင္ေတြကရွာေဖြဖမ္းဆီးၿပီး ျပႆနာလုပ္ကာ ေထာင္(၂)ႏွစ္ခ်ခံလိုက္ရပါတယ္။ က်မတို႕လည္း ကရင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ေရာ၊ အမ်ိဳးသမီိးေတြအတြက္ေရာ အခုလိုလုပ္တာ မေက်မနပ္ျဖစ္ရပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုေန႕မွာ ကရင္ရိုးရာထည္ ဝတ္စံုေရာင္းခ်ဖို႕လာတဲ့ ကရင္အမ်ိဳးသမီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေထာင္ခ်ခံရတယ္ဆိုတာ က်မတို႕ကရင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ နန္းခင္ေထြးျမင့္တင္ မကေတာ့ပါဘူး။ တျခားကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုလည္း ျပည္သူ႕လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္တာ၊ ႏႈတ္ထြက္ခိုင္းတာ၊ ဖမ္းဆီးတာ၊ ေထာင္ခ်တာေတြကို ၾကားရျမင္ရ ျဖစ္လာေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အာဏာပိုင္ေတြဟာ ကတိမတည္တဲ့အျပင္ မလုပ္သင့္မလုပ္ထိုက္တာေတြကို လုပ္လာတာကို ေတြ႕ၾကံဳရပါေတာ့တယ္။

(၁၉၉၈)ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျမိဳ႕နယ္ေတြမွာ ျပည္သူလူထုက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ‘အယံုအၾကည္မရွိ၊ မေထာက္ခံ’ဆိုတဲ့ အစည္းအေဝးေတြလုပ္လာတာကို သတင္းစာထဲမွာေရာ ရုပ္ ျမင္သံၾကားမွာေရာ ေတြ႕လာရပါတယ္။ က်မေတာ့ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္လည္းပ်က္ရပါတယ္။ ရယ္လည္း ရယ္ရပါတယ္။ ‘ေနပူက်ဲက်ဲမွာ ျပည္သူေတြကို ေခၚထိုင္ခိုင္းၿပီး သူတို႕ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ေတြကို မေထာက္ခံေၾကာင္း ေအာ္ခိုင္တာေတြ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္တာေတြ၊ စုေဝးေရာက္လာ တဲ့သူေတြရဲ႕ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ေနတဲ့ပံုေတြကိုၾကည့္ရတာ စီးပြားေရး အဆင္မေျပၾကလို႕ စိတ္မခ်မ္း မသာျဖစ္ေနရတဲ့ျပည္သူေတြကို တခဏစိတ္ညစ္တာေလးေတြ ပ်ယ္သြားေအာင္ ရယ္ေမာဖြယ္ရာမ်ား လုပ္ျပေနသလား’လို႕ေတာင္ေတြးရမလိုျဖစ္ေနရပါတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တဦးကို ဒီလိုလုပ္လိုက္တာနဲ႕ တရားမဝင္ေတာ့ဘူးလို႕ေျပာရမွာလဲ။ စဥ္းစာတတ္တဲ့ ကေလးတေယာက္ကို ေျပာျပရင္ေတာင္ လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ “ေတာမွာ သြားေျပာ”လို႕ေျပာမွာ။ ဒါေပမယ့္ ေတာမွာ သြားေျပာလည္း မရပါဘူး။ ဒီကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေတာကလူေတြက မဲေပးထားၾကတာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီလို ရယ္ေမာဖြယ္ရာျပဇာတ္ကေလးေတြကို ဘယ္ႏွစ္ပြဲေလာက္မ်ားၾကည့္ရဦးမလဲ ဆိုတာ ကိုေတာ့ ဟာသဇာတ္ပြဲဒါရိုက္တာေတြရဲ႕ ညႊန္ၾကားမႈပဲေပါ့။ က်မတို႕ကေတာ့ ရယ္စရာေလးေတြ အတြက္ ရယ္ေမာရဦးမွာပဲ။

(၁၉၉၅)ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လထဲမွာ က်မတို႕ရဲ႕အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာ ပါတယ္။ က်မတို႕လည္း အလြန္ေပ်ာ္ၾကပါတယ္။ လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အာဏာ ပိုင္ေတြကိုလည္း အေကာင္းဖက္ကို ေရာက္လာၿပီလားလို႕ ေတြးမိပါတယ္။ ေတြးမိရံုေလးပဲရွိပါေသးတယ္ မႏၲေလးမွာသက္ေသခံဖို႕အသြား ရထားတြဲကို ျဖဳတ္ထားတာကိုသိရေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးတာကို အေကာင္းေလးေတြေတြးေနရာကေန အဆိုးေတြဖက္ကိုေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ေန အိမ္ျခံေရွ႕လမ္းမႀကီး ပိတ္ထားတာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကားတန္း အရိုက္ခံရတာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားလာတာေတြကို အကန္႕အသတ္ လုပ္တာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြကို အယံုအၾကည္ ပ်က္ရပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားေတြကိုပိတ္ပင္ၿပီး အခမ္းအနားတက္ မယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဖမ္းဆီးတာေတြလုပ္တာေတြကိုလည္း ေတြ႕လာရပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကေလးကေတာ့ (၁၉၉၆)ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုေန႕အခမ္းအနားမွာ ကရင္ဒံုး ယိမ္း က,ဖို႕ က်မတာဝန္ယူရပါတယ္။ က်မလည္း က်မတို႕ရြာနဲ႕ အနီးအနားရြာေတြက ဒံုးယိမ္း ကမယ့္ ကရင္လူငယ္ေတြကို ဒံုးယိမ္းအကတိုက္ၿပီး ျပည္ေထာင္စုေန႕သြားဖို႕ စုထားပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုေန႕ မတိုင္ခင္တရက္ ည(၁၁)နာရီမွာ ဒံုးယိမ္းကမယ့္ကေလးေတြရဲ႕ ဖခင္တဦးက အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ဖို႕ လာေခၚပါတယ္။

က်မက “ဘာျဖစ္လို႕လာေခၚတာလဲ”ဆိုေတာ့ “သူတို႕အိမ္ေရွ႕ကို ကားဖင္ထိုးၿပီး ဖမ္းေခၚသြားတာကို ျမင္ခ်င္လို႕လား” လို႕ အာဏာပိုင္ေတြကေျပာလို႕ ေၾကာက္ၿပီးလာေခၚရတာပါလို႕ ေျပာပါတယ္။ က်မက “အစ္ကိုက ကရင္မဟုတ္ဘူးလား”လို႕ ေမးေတာ့။ “ဟုတ္တယ္။ ကရင္”လို႕ျပန္ေျပာပါတယ္။ “ကရင္ဆိုရင္ ကရင္ေသြးေတာ့ ရွိရမွာေပါ့။ ကိုယ့္ရိုးရာအကကို ကတာ၊ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ကရမွာပဲ။ ဒါ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်းမႈပဲ”လို႕ ေျပာေတာ့ ဟုတ္တယ္လို႕ေျပာၿပီး ကေလးမ်ားကို မေခၚေတာ့ပဲ ထားခဲ့ၿပီး ျပန္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ည(၁)နာရီမွာ ျပန္ေရာက္လာၿပီး မျဖစ္ဖူး ေခၚသြားရမယ္ဆိုၿပီး ကေလးတခ်ိဳ႕ကို ျပန္ေခၚသြားပါတယ္။ က်မလည္း ဒံုးယိမ္းက,တာေတာင္ လိုက္ၿပီး ပိတ္ပင္ေနတဲ့ အာဏာ ပိုင္ေတြကို စိတ္အလြန္ဆိုးမိပါတယ္။ က်မလည္း ဒံုးယိမ္းကို ရွိတဲ့လူနဲ႕ က,ျဖစ္ေအာင္ကို က,ပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္လည္း ပါဝင္ က,လိုက္ပါတယ္။

က်မစဥ္းစားမိပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြဟာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ ရယူထားႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႕ ဘာလက္နက္မွမရွိတဲ့ က်မတို႕နဲ႕ မေတြ႕ဆံု မေဆြးေႏြးပဲ ဖမ္းလိုက္၊ ဆီးလိုက္၊ ေထာင္ခ်လိုက္လုပ္ေနတာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္ ေစတနာ ရွိရဲ႕လား။ တကယ္သာ ေစတနာရွိရင္ ျပႆနာေတြ အားလံုးကို ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးလိုက္ရင္ အခုလို ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြက ေျပလည္သြားမွာပဲလို႕ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ အခုေတာ့ ျပႆနာကို ပိုပိုၿပီး ႀကီးထြားလာေအာင္ လုပ္ေနတာနဲ႕ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။

က်မတို႕ဟာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းေတြကိုလုပ္ရင္းနဲ႕ အခမ္းအနားေတြမွာ က်ရာေနရာကေန ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာအဝဝကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႕ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ရဲ႕ အဆင့္ဆင့္ေသာ စည္းရံုးေရးအဖြဲ႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒နဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးတို႕ကို လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ေပးထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၉၈)ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ (၈)ႏွစ္ေျမာက္မွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေပးဖို႕ ေနာက္ဆံုးရက္ သတ္မွတ္ျပီး အာဏာပိုင္ေတြဆီကို ေတာင္းဆိုဖို႕ဆံုးျဖတ္ေတာ့ က်မတို႕လည္း ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးကို အလြန္ပဲ ေထာက္ခံမိပါတယ္။ ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္ေရးကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ၾသဂုတ္လ(၂၁)ရက္ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ေခၚေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုလိုက္တာကိုလည္း သိရပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္တာနဲ႕ တႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဖမ္းပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြတင္ မကေတာ့ပါဘူး။ ဗဟို၊ တိုင္း၊ ျမိဳ႕နယ္၊ လူငယ္၊ လူႀကီး မက်န္ေအာင္ကို လိုက္လံဖမ္းပါေတာ့တယ္။ ယခုအခ်ိန္ထိလည္း ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဖမ္းဆီးထားပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ကိုယ့္အက်ိဳးတခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ျပည္သူေတြကို လူ႕အခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး တရားေဟာၿပီး က်ေနာ္/က်မတို႕ကိုေထာက္ခံပါ။ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီကို ရေအာင္ လုပ္ေပးပါ့မယ္၊ ျပည္သူေတြအတြက္ပါ၊ ျပည္သူေတြခ်မ္းသာဖို႕လို႕ေျပာၿပီး အခုေတာ့- ေျပာင္းျပန္လွန္ တမ်ိဳးေျပာ၊ တမ်ိဳးလုပ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္တစုကေတာ့ အလြန္ပဲစက္ဆုပ္ဖြယ္ရာေကာင္းလွပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြက ဖိအား ေပးတာ မခံႏိုင္လြန္းလို႕ ထြက္ရင္ထြက္သြားေပါ႕။ အခုေတာ့ ကိုယ္မခံႏိုင္တာ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြကို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပ၊ အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြျပၿပီး ဖံုးကြယ္ဖို႕လုပ္ေနတာကေတာ့ မဲဆႏၵေပးလိုက္တဲ့ မဲဆႏၵရွင္ေတြကို ေစာ္ကားရာေရာက္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြကိုလည္း ေစာ္ကားရာေရာက္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြဆိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္နားက လူေတြလည္းပါတယ္။ ကိုယ့္မိသားစုေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအဝိုင္း လူေတြလည္းပါတယ္။ လူ႕ေဘာင္လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းအလယ္မွာ သစၥာမဲ့စြာနဲ႕ ျပည္သူ႕ဆႏၵကို ဆန္႕က်င္ ေက်ာခိုင္းၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ကေတာ့ တေန႕တျခားေနစရာမရွိေအာင္ကို ဝိုင္ပယ္ျခင္းခံရမွာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒါဟာ သစၥာမဲ့သူေတြရဲ႕ သြားရာလမ္းပါပဲ။

အာဏာပိုင္ေတြက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေတာင္းဆိုတဲ့ ၾသဂုတ္လ(၂၁)ရက္မွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကို ေခၚေပးျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က လႊတ္ေတာ္ေခၚယူမယ္လို႕ ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီိကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီမွာ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြပါတာကို က်မတို႕အလြန္ပဲ အားတက္မိပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီအေရးမွာ မွန္ကန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဖက္က ရပ္တည္တာ၊ ေထာက္ခံတာ၊ အတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာဟာ က်မတို႕ႏိုင္ငံအနာဂတ္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္ပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္က တိုင္းရင္းသား ကရင္လူမ်ိဳးျဖစ္လို႕ ဒီလိုေဆာင္ရြက္တာကို အျမဲပဲ ေထာက္ခံသြားမယ္ဆိုတာကို ေလးေလးနက္နက္ ကတိျပဳပါတယ္။

က်မဟာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီရဲ႕ ေၾကညာခ်က္ေတြကိုလည္း ႏွစ္သက္ပါတယ္။ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးက အစိုးရေတြ၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ၊ တျခားအဖြဲ႕စည္းေတြက ေထာက္ခံၾကတာကိုလည္း သိရွိရပါတယ္။ က်မသိသေလာက္ေတာ့ ဒီလိုေထာက္ခံမႈမ်ိဳးကို က်မတို႕ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေခတ္အခါကမွမရရွိခဲ့ပါဘူး။ က်မတို႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီဟာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႕လည္း က်မယံုၾကည္ပါတယ္။ က်မတို႕ကရင္လူမ်ိဳးေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘဝမွာ ဖိႏွိပ္မႈနဲ႕ အႏွိမ္ခံဘဝမွာေနခဲ့ရပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ လူမ်ိဳးစုအခြင့္အေရးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ ေအာင္ကို ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေတြက ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏိုင္ဖို႕က က်မတို႕ႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္မွသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ဒီမိုကေရစီကို ခံစားရမွာပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကလည္း ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ဒီမိုကေရစီကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။

ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ဆိုတာကိုေတာ့ က်မတို႕ ႏွစ္ ေပါင္း(၂၆)ႏွစ္လံုးလံုးခံခဲ့ရလို႕ေၾကာက္ေနပါၿပီ။ က်မတို႕လိုခ်င္တာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို လိုခ်င္တာပါ။ ဒီမိုကေရစီမွန္သမွ် စည္းကမ္းရွိတာခ်ည္းပါပဲ။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ဒီမိုကေရစီဆိုတာကို မၾကားဖူးေပမယ့္ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကေတာ့ ၾကားဖူးေနပါၿပီ။ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီကို ေဖၚေဆာင္ မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ကိုယ္တို္င္က ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြ၊ အမိန္႕ေတြ၊ ကတိေတြကို စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႕ လိုက္နာဖို႕ လိုတယ္လို႕ျမင္ပါတယ္။ မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္ စည္းကမ္းရွိမွ မိမိတို႕ေျပာေနတဲ့ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ က်မတို႕ႏိုင္ငံဟာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္လို႕ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရမ်ားအေနနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြ ယံုၾကည္ေလးစားမႈကို ရရွိေအာင္ လုပ္ျပရပါမယ္။

တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားရပါမယ္။ အခုတမ်ိဳး၊ ေတာ္ၾကာတမ်ိဳး၊ ေျပာစကားမတည္၊ လုပ္ေနရင္ က်မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြက ဘယ္လိုယံုၾကည္ႏိုင္မွာလဲ။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြအပါအဝင္ ျပည္သူတရပ္လံုး ဆႏၵေတြေပးခဲ့ၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေလးထားသင့္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ယွဥ္ျပဳိင္ခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြနဲ႕ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုလည္း အေလးထားသင့္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုလည္း ေခၚယူေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္မေခၚပဲ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပေနတာဟာ အလြန္မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ဒါထက္ဆိုးတာကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ဖ်က္ဆီးေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ေနတာေတြကို ရပ္တန္းက ရပ္သင့္ပါၿပီ။ ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္မွာ က်မတို႕ႏိုင္ငံမွာၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြဟာ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒါေတြကို ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းဖို႕ဟာ အစိုးရတခုတည္းနဲ႕ ေျဖရွင္းလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႕အတူ ေဆြးေႏြး ညိွႏႈိင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္မွသာ အားလံုးဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ဒီမိုကေရစီေရးကို ခံစားရမယ္လို႕ယံုၾကည္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္လည္း ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္လာမယ္လို႕လည္း ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ေရွာင္လႊဲၿပီး ဖမ္းလိုက္ဆီးလိုက္ ဆက္လုပ္ေနရင္ေတာ့ က်မတို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ အခက္ခဲျပႆနာေတြဟာ ေျပလည္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ရွိေနတဲ့ေျပလည္ႏိုင္မယ့္လမ္းေတြကို ေမတၱာ၊ ေစတနာ အရင္းခံထားၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ေစျခင္ပါတယ္။ ။